Тиймээ иргэдээ хэлгүй дүлий байлгах нь өнөөдрийн Монгол төрийн сонирхол юм байна. Иргэд нь хуулиа мэддэггүй. гадаад дотоодын чамин бүхнийг ойлгож ухаардаггүй байвал монгол төр өөрийн дураар ажлаа хийнэ. Харин бид мэдлэгтэй боловсролтиой болоод та нарын тийм хэрэг болохгүй байна гээд шүүмжлэх юм бол шоронд орно. Түүнийхээ оронд иргэдээ дүлий, бас ярих чадваргүй болгох зууны бодлогыг монголын төр хийж байна гэж иргэн хүний хувьд би хардаж байна. Тэгээгүй бол залуусаа боловсролтой мэдлэгтэй болгохыг төр хүсэх ёстой. Бас хэрэгжүүлэх үүрэгтэй. Харин тэгсэнгүй. Арай өөр бодлого хийгээд байна.
Хэрэв тийм биш байсан бол хүмүүсээ халамжлаад л байхгүй шүү дээ. Иргэд боловсрол эзэмших хэрэггүй. Зүгээр л гэртээ халамжийн хэдхэн бор төгрөг аваад сууж бай. Та нарыг бид тэжээж байна гэсэн уран үгээр панаалдажээ. харин иргэн та бид тарвага шиг хошгирчихлоо. Үүний баталгаа нь өнөөдрийн бидний амьдрал биш гэжүү. 5 хүүхэдтэй айл сардаа 15 мянган төгрөг авна. Дээрээс нь бас бус тэтгэлэг төрөөсөө хүртэнэ. Тэгээд л ажилгүй. Бас мэдлэггүй. Төрийн хэрэгжүүлж байгаа бодлого нь зөв юм уу буруу юм уу ойлгохгүй. Үүнийг л төр хүсэж байна. харин иргэд биелүүлж байна. Үг дуугүй шүү. Энэ бол төрийн халамжаар иргэдээ хэлгүй болгох гэсэн нэг алхам нь. Нэгэнт төрөөс хэдхэн халтар төгрөг авсан юм чинь яаж эсэргүүцэх билээ.
Харин дүлий байлгах алхам 7-р сарын нэгний үеэр шууд харагдлаа. Өнөөдөр ч аль болох иргэдээ дүлий байлга гэдэг үүргийг төр доод шатандаа лундандаж л байх шиг байна. Олон юман дээр харагдаж байна даа. Яах аргагүй орчин үе гэдэг утгаараа иргэд нь хүсэн хүсээгүй элдэв зүйлийг сонсож л байна. харин ойлгож байгаа нь хэд болдоо гэх харуусал төрөх юм. Зарим нь ч төрийн өнгөлөг бас алсын хараатай бодлогод автаад эд нар хэлж л байг. харин төр өөрөөр илүү сайханаар шийдэх юм чинь гээд л хүлээгээд дүлий царайлаж байгаа. Иргэдийн хүлээлэлт ажилтай нь цалингаас цалинд. ажилгүй нь халамжийн хэдэн төгрөгөөр гурилтай шөлтэйгөө. Аан дээр нь архитай байхаа монголчууд бас мартахгүй ээ.
No comments:
Post a Comment